Wyznania Marzycielki

Morze zboczę teraz trochę z toru miłości

Kilka dni z znajomymi no i portwel chudszy... każde jedno wyjście ja sponsorowałam a bo to mi spedadzą % a bo to jednej kasa się skońćzyła. A najgorsze było ostatnie a mianowicie od rana mówienie że idziemy na kolacje do pizzeri. A przed wejściem do niej słysze"to bierzemy pieczarkową z sosem czosnkowym" myśle ok(czyli na 3 koszty podzielimy) przekraczamy próg a ona na mmiejsca. poszłam zamówić no tak znowu ja 30zł. Jeszcze im się odebrać niechiało przynieść tego. Dodatkowe wydatki to 6 drinków sobieskich i 4 lechy.

Moja naiwność nie zna granic...

Każdy mnie wykożystuje a ja nie potrafię tego okazać że ja tak nie chce!!

Po czwartkowej rozmowie z kolegą hym mogę go chyba nazwać przyjacielem.

Naszły mnie przemyślenia na temat tego jak chce żeby wyglądała moja przyszłość. A mianowicie najpierw chce skończyć liceum, potem iść na studia na których poznam chłopaka (lub wcześniej)(będzie to miłość bez opamiętania) po skończeniu studiów, ślub ale nie taki huczny hym taki najbliższa rodzina i przyjaciele, kościół będzie ubrany na biało, ja w bieli pięknej sukni z trenem, bez żadnych szczególnych świecidełek i też nie wyzywająca. Mój bukiet miał by być mały pęk kwiatów związanych wstążką. Podziękowanie dla rodziców miało by byc czymś szczególnym. Potem dzieci najlepiej 2dziewczynki i 2 chłopców( fajnie by było jak by byli bliźniakami) Dowozy do szkoły, praca w jakimś biurze, wspólne weekendy, oraz wspólne wakacje.

Tak marzę....

Nadal myślę o nich obojgu. Obydwaj mnie do siebie pociągają. Chociaż bardziej ten z którym szalałam. Ale z opowiadań ludzi słyszałam że jest on chłopakiem który szuka dziewczyny tylko by sobie ulżyć. Czyli nie chce mieć tak naprawdę dziewczyny która go będzie kochała z wzajemnością...

Moje życie jest pogmatwane. Niby czuje coś do mojego byłego. Ale przed tym jak zaczełam z nim czyć próbowałam z takim innym i na jego punkcie szalałam. Widząc go serce zaczynało walić szybciej. Świat wyglądał inaczej. Ale on mnie olał jedno spotkanie. Niby wielka fascynacja. A potem jednak nie. A to dlaczego? Bo on nie potrafił tworzyć związków... Ale też mi wymówka.

Jak wiadomo ciężko przyznać się do własnego błędu:(

Oddam wszystko losowi niech się dzieje co musi....

Przyglądam się starym wiadomościom i notkom słowa " Nigdy nie opuszczę Cię Kotku:*" sprawiły że popłynęły łzy. Że wspominam te chwile. Że pamiętam że to ja zaczęłam wszystko psuć. Że to moja wina że nie jestem z Nim. To moja głupota....

najlepiej chyba wszystko pozostawić czasowi

On pokaże co będzie dalej. jeśli mam być z nim to po prostu będę. Przyciągnie nas coś do siebie z powrotem. Coś sprowokuje do tego np. pocałunku...

Teraz nie będę miała czasu aby tu pisać. Przyjechała rodzinka i tak jakoś nie mogę się dostać do kompa.

A więc wczoraj byłam na rowerkach z Nim ale ciul że myślałam że przyjedzie rowerem i zapierdzielałam do Niego 7,5km o zachodzie słońca i wracałam do domu w ciemnościach:P ale było fajnie. Zaufanie się zwiększyło a to jest podstawą:))

Papapa za kilka dni

No tak głos serca jest najważniejszy ale najpierw się trzeba w niego wsłuchać...

Potrzebuje jeszcze czasu żeby zrozumieć to bicie aby zrozumieć samą siebie....

A więc hym no tak może i  mam tyle wiosenek by zacząć myśleć poważnie ale hym no sama już nie wiem co czuje. Ja nie chce nikogo obciążać moimi problemami bo każdy ma dość już swoich....

Chciała bym żeby znów ktoś mnie przytulił i powiedział wszystko będzie w porządku. Brakuje mi wszystkiego bardzo. Tęsknie po prostu za tym. Dzisiaj chwile z nim. Mam taką nadzieje że to się uda. Ale też czuje strach by próbować bo On powiedział po krótkim czasie znajomości że ma wobec mnie poważniejsze plany....

Niby się tak mówi "Dwa razy do tej samej rzeki się nie wchodzi" no ale czasami warto zaryzykować. Tym bardziej ze ja to zakończyłam. I sama do końca nie wiem dlaczego to zrobiłam. Jednak nadal czuje motylki w brzuchu gdy dostaje od Niego smsa (bo on o mnie pamięta) Cieszę się gdy robiąc cokolwiek zapyta czy też jestem chętna. Takie gesty cieszą i to bardzo. Czasami człowiek błądzi i popełnia błędy właśnie tak jest w moim wypadku. Ale no właśnie zawsze jest to ale hym czy On by potrafił jeszcze raz ze mną spróbować?? Czy by jednak nie chciał? Boje się odmowy....

A więc zrozumiałam czasami trzeba na to trochę czasu i kilku rozmów z osobami które potrafią słuchać. Jednak nadal coś do niego czuje. Jednak On nadal mnie pociąga. Nigdy nie powiedziałam mu "Kocham Cię" bo to zbyt dużo a to trwało zbyt krótko. Wszystko inne było hym durnotą małolaty. Tylko teraz jak do niego wrócić?? Tak po prostu mu to powiedzieć że znowu chce z nim być? To było by trochę dziwne. W końcu to ja wszystko zakończyłam. To ja powiedziałam STOP!  Parę chwil z nim i może sam los nas połączy kolejny raz:)))